Zaburzenia w rozwoju widzenia mogą utrudniać prawidłowy ogólny rozwój dziecka tym bardziej, że rozwój zmysłu wzroku u słabowidzących nie przebiega automatycznie i spontanicznie. Dlatego też konieczna jest stymulacja i nauka korzystania ze wzroku. Im wcześniej jest rozpoczęta praca w tym zakresie, tym większe są szanse na wzrost skuteczności wykorzystywania widzenia w codziennym funkcjonowaniu osoby dorosłej.
Rehabilitacją wzroku (terapią widzenia) obejmowane są dzieci i młodzież z zaburzeniami wzroku, w tym kwalifikowane do grupy osób słabowidzących i niewidzących. Terapia ta zakłada pracę z dzieckiem, jak i z rodzicami dziecka (instruktaże, porady, wskazówki, konsultacje).
Rehabilitacja wzroku polega na ćwiczeniu wzroku, tj. rozwijaniu umiejętności posługiwania się nim, a tym samym zwiększaniu skuteczności wykorzystywania widzenia w codziennym funkcjonowaniu osoby słabowidzącej.
Rehabilitacja wzroku obejmuje:
– pobudzanie patrzenia
– stymulowanie widzenia
– rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej i wzrokowo-słuchowej
– rozwijanie podstawowych sprawności wzrokowych, związanych z kontrolowaniem ruchów gałek ocznych (lokalizowanie bodźca, fiksacja, śledzenie, zbieżność, przenoszenie spojrzenia, wodzenie, przeszukiwanie)
– kształtowanie pojęć i pamięci wzrokowej
– osiąganie wyższych sprawności wzrokowych (m.in. dobieranie obiektów i obrazków wg określonych cech, identyfikowanie obiektów na obrazkach, rozróżnianie i identyfikowanie związków zachodzących na obrazkach, figurach i znakach abstrakcyjnych, odnajdywanie szczegółów na obrazkach prostych i złożonych, dopełnianie wzrokowe)
Celem pracy terapeutycznej w pracy z dzieckiem z dysfunkcją wzroku, prowadzonej przez terapeutę widzenia/tyflopedagoga, jest:
– funkcjonalna ocena widzenia
– dobór odpowiednich pomocy optycznych i nieoptycznych w zależności od indywidualnych potrzeb
– opracowanie indywidualnego programu oddziaływań terapeutycznych,
– prowadzenie indywidualnych zajęć zgodnie z możliwościami i potrzebami dziecka słabowidzącego tak, aby w pełni mogło wykorzystywać wzrok do wszelakiej aktywności (nauki, zabawy, poruszania się, czynności dnia codziennego)
Rehabilitacja wzroku skierowana jest do dzieci i niemowląt:
– słabowidzących
– po przebytych chorobach układu wzrokowego
– niepełnosprawnych i z opóźnieniem psycho -ruchowym jako stymulacja ich rozwoju poznawczego i motorycznego